seninle güzel anılar yaratmak istemiştim.
hayatımız boyunca paylaşacağımız anılar.
kahkahalarla, gözyaşlarıyla ve didişmelerle dolu zamanlar yaratmak.

uzun yürüyüşler yapacağımızı zannederdim.
sırdaş olduğumuzdan ise emindim.
eninde sonunda birlikte bir dünyayı paylaşacağımız için heyecanlıydım.
birlikte dünyayı fethedebilirdik,sen ve ben.
o zamana doğru baktım,
asla sahip olamayacağımız zamana.

seninle birlikte paylaşmayı umduğum ne varsa hepsini yerle bir ettin.
mutlu bir insan olmadığım,birlikte mutlu olamayacağımız,
bunu asla yürütemeyeceğimiz düşüncesiyle seni bırakmak,en kötü yanıydı.

sana bunun tam tersini yapabileceğimizi göstermediğim için pişmanım.
eğer isteseydik birbirimizi mutlu edebilirdik, mutlu insanlar olabilirdik, 
aramızdakileri yürütebilirdik.
seni bıraktığımda en büyük korkum beni mutlu etmediğini düşünmendi.
mutluydum.
sadece senin duymak veya hissetmek istediğin şekilde değil.
sana farklı şekilde hissettirmek için geç olduğunu biliyorum.
o zaman, geçti.

bizden vazgeçmene izin verdim.
belki de birbirimiz için yaratılmamışızdır.
evet,bu başından belliydi.
tutunmamı sağlayan,devam etmeme sebep olan,
beni isteyebileceğin,bizi isteyebileceğin, mutlu olmak için ne gerekiyorsa yapabileceğimizdi.

seninle güzel anılar yaratmak isterdim. 

ne istediğimi asla unutmayacağım ve aynı zamanda en çok inandığım adamın
bize inanmadığını da .



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

öteki kadın