o hissi neredeyse hatırlıyorum.
sigaranın belli belirsiz kokusu keyif vericiydi.
güven dokunuşunla gölgelendiğinde..
iletişimin gücüne inandığımda..
sıcaklığının geçiciliği
ve kelimelerinin inceliği..
ama samimiyet olmadan hiçbir anlamı yok.
sadece birbiri ardına sıralanmış anlar.
bir kutunun içinde duran fotoğraflar gibi,
güzelliği o andaydı.
seninle mutlu olduğumu hatırlıyorum,neredeyse.
unutmak güzel olurdu.
ama o zaman asla öğrenemezdim.
gerçek olmayacak kadar güzel olan insanların,
gerçek olmadığını.
ve hissetmenin harika olduğu o hislerin
gerçek olmadığını
ve sigaranın kokusunu içime çektiğimde
neden çoğu insanın tiksindirici bulduğunu anladım.
çünkü insanlar hissetmek için dumanı içlerine çekiyorlar.
tıpkı dokunarak hissedenler gibi
ama güven
birbiri ardına sıralanmış anlardan daha fazlasını ister
ve bu hatırlatma
bana gerçeği bilmenin ne kadar güzel olduğunu hatırlatıyor.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

öteki kadın